கிலிபி (ஆப்பிரிக்கா.) 1

சில வருடங்கள் முன்பு ஆப்பிரிக்கா போய்வந்தேன். அப்போ நான் ப்ளாக் எழுதுவேன் என்றோ அந்த அனுபவங்களை எல்லாருடனும் பகிர்ந்து கொள்வேன் என்றோ நினைத்ததே இல்லே.ஈஸ்ட் ஆப்ப்ரிக்காவில் உள்ள கிலிபி என்கிர இடத்தில் என் பெரிய பெண்ணும் மாப்பிள்ளையும் வசித்து வந்தார்கள். நான் பாஸ்போர்ட் வாங்கியதுமே (அது ஒரு பெரிய புராணம்). முதல்ல இங்க வந்துடுன்னு மாப்பிள்ளை டிக்கட்டே எடுத்து அனுப்பிட்டார். பொண் போன் பண்ணீ முதல்ல போயி எல்லோஃபீவர் இஞ்செக்‌ஷன் போட்டுண்டுடுஅதுக்கு அடையாளமா ஒரு மஞ்ச கார்ட் தருவா, நீகொடுத்தபணத்துக்கும் ரசீது தருவா. அதெல்லாம் பத்திரமா பாஸ்போர்ட்கூடவே வச்சுக்கோ. ஆனாதான் ஆப்ப்ரிக்கா உள்ளயே அலவ் பண்ணுவான்னு சொன்னா.மும்பயில் இருக்கும் பையனிடம் விவரம் கேட்டுண்டு  கிளம்பறதுக்கு10- நாட்கள் முன்பே ஏர்போர்ட் வெளியே இருக்கும் அந்த இடத்துக்குபோனேன்.அங்க சின்ன ஒரு ரூம்ல ஒரு ஆம்பிளை டாக்டர்!!!!!!!!! ????  இருந்தான். 7, 8, பேர் ஊசி போட்டுக்க காத்துண்டு இருந்தா.


 நானும் போய் வரிசையில் நின்னேன். என்முறை வந்ததும் மாஜி ப்ளௌவ்ஸ் கழட்டிடுங்க என்றான். இந்த ஊசி கையில் போடறதில்லே ஷோல்டர்ல போடனும் அந்தப்பக்கம் தடுப்புக்கு பின்னால போயி ப்ளௌஸ்  எடுத்துட்டு வாங்க என்றான். அவன் சொன்னபடி ப்ளௌஸ் மாத்தினு புடவையை நன்னா இழுத்துப்போத்திண்டு அவன் முன்னால வந்தேன். தோளில் ஊசி போட்டான் திரும்பவும் ப்ளௌஸை போட்டுண்டு காசு கொடுத்தேன் ரசீது மஞ்சக்கார்டு எல்லாம் உடனே ரெடி பண்ணி தந்துட்டான்.

திரும்ப வரும் வழி பூரா இதே யோசனை எதுக்கு இந்த ஊசி போட்டுக்கனும், ஒருவேளை அந்த நாட்ல ரொம்ப வியாதியோ அது நமக்கு பறவக்கூடாதுன்னு ஜாக்கிரதைக்காவோ, இல்லைனா நம்ம நாட்லேந்து நாம எந்த வியாதியையும் அந்த நாட்டுக்கு கொண்டு போயிடக்கூடாதோன்னு இருக்குமோன்னு பலவிதமா நினைச்சேன். சரி அதை அங்க போயி அவாகிட்ட யே கேட்டுக்கலாம்னு அப்படியே விட்டுட்டேன். பொதுவா நான் ஊசிலாம் போட்டுண்டதே கிடையாது. என்னமோ பண்ணுமோன்னு மனசுவேர அசட்டு நினைவு நினைச்சுண்டே இருந்தது. வீட்டுக்குவந்து சாப்பிட்டு படுத்தேன். ஆப்ரிக்கா கிளம்பவே இவ்வளவு அமர்க்களமா இருக்கேன்னு பேக்கிங்க் எல்லாம் பாத்து பாத்து எடுத்து வச்சுண்டேன்.பொண்ணு கொஞ்சம் சாமான் வேணும்னு கேட்டிருந்தா. அதையெல்லாம் வாங்கி தனிப்பெட்டியில் பேக் பண்ணினேன். அம்பர் நாத்லேந்து ஏர்போர்ட் போக ரொம்ப கஷ்ட்டம். அதனால் தானா என்னும் இடத்தில் இருக்கும் மகன்வீட்டுக்கு 4- நாள் முன்பே போனேன்.முதல் தடவையாக வெளி நாட்டுப்பயணம். அதுவும் தனியாக உள்ளூர ஒரு பதட்டம் இருந்தது. வெளில காட்டிக்கலை. கிளம்பும் நாளுக்கு முதல் நாள் இரவு வேறு, வேறு இடங்களில் இருக்கும் என் தங்கை தம்பி எல்லாரும் எனக்கு டா டா சொல்ல வந்த்தார்கள்.அவாவா பங்குக்கு தனியே போரே கவனமா இரு ஆப்ப்ரிக்காவில் திருட்டுபயம் நிறையா உண்டாம்னு கிலியை கிலப்பிண்டே இருந்தா.

அவாள்ளாம் கிளம்பி போனதும் என் மகன் என்னிடம் அம்மா யாரு என்ன சொன்னாலும் கண்டுக்காதேங்கோ வெளி நாடுன்னா என்ன அங்க இருப்பவாளும் நம்மப்போல மனுஷாதான். பயப்படல்லாம் வேணாம். தைரியமா இருங்கோ பீஸ்புல்லா தூங்கி எழ்ந்து ஃப்ரெஷா கிளம்புங்கோன்னு தைரியம் சொன்னான். நான் இந்தியாக்குள்ள அனேகமா எல்லா ஊர்களுக்கும் ஃப்ளைட்டில் ட்ராவல் பண்ணி யிருக்கேன்.அப்பவும் தனியாதான் போய் வந்திருக்கேன் . வெளி நாடுன்னதும் கொஞ்சம் பதட்டம் இருந்தது. மகன் தைரியம் சொன்னதும் எனக்குள் இருந்தபதட்டமும் காணாமலே போச்சு. இரவு ஊசி போட்டுண்டு இருக்கோமே ஏதானும் ரியாக்ட் பண்ணுமோன்னு நினைச்சுண்டே இருந்தேன். ஒன்னும் ஆகலை. அந்த  ஊசி எபக்ட் நம்ம உடம்புல 10- வருஷம் இருக்குமாம்.  அதிகாலை 4- மணிக்கு மகன் என்னை

                                                    எழுப்பினான். குளித்து ஃப்ரெஷ் ஆகி காபி குடிச்சு 5-மணிக்கு வீட்டை விட்டு கிளம்பினோம்.வெளி நாடு போகும்போது 3- மணி நேரம் முன்பே ரிப்போர்ட்டிங்க் டைம் என்று சீக்கிரமே கிளம்பினோம். என் ஃப்ளைட் 8.30-க்கு இருந்தது.தாணாவிலிருந்து முலுண்ட்- என்னும் இடம் போயி என் சின்னப்பொண்ணையும் கூட்டிண்டுபோனோம். அவள் அப்போ ஏர் இண்டியாவில் வேலை பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள்.6.30-க்கு  ஏர்போர்ட் போய்ச்சேர்ந்தோம். மகன் வெளியில் என் லக்கேஜ் எல்லாம் இறக்கி வச்சுட்டு பை, பை சொல்லிட்டு கிளம்பிட்டா. ஏர்போர்ட்க்குள்ளயாருமே வரமுடியாதே. இல்லியா?

                                                  

  பொண்ணு ஏர் இண்டியா ஸ்டாஃப். அந்த ஐடி கார்டை கழுத்தில் தொங்க விட்டிருந்தா அதைப்பார்த்ததும் யாரும் அவளைத்தடுக்கலை. என்கூட உள்ளவந்து லக்கேஜ் வெயிட்பார்த்து ஸ்கேன் பண்ணி  அதை கார்கோக்கு அனுப்பிட்டு போர்டிங்க் பாஸ் வாங்கும் கௌண்டர் போனோம் . அந்த காலை நேரத்திலும் அங்கு வேலை செய்பவர்கள்  நல்ல ஃப்ரெஷா சிரிச்ச முகத்துடன் இருந்தா. ஏர் இண்டியா யூனிபார்ம் புடவையில்தான் எல்லாருமே இருந்தா.பாஸ்போர்ட் செக் பண்ணி போர்டிங்க் பாஸ் வாங்கும் போது

                                                


அந்தப்பெண்ணிடம் நான் மேடம் எனக்கு விண்டோ சீட் வேணும்னு ரிக்வெஸ்ட் பண்ணினேன். அவளும் அப்படியே தந்தா. ஹேண்ட்லக்கேஜில் ஒரு சீட்டு வாக்கி கட்டிண்டு அங்கேந்து உள்ள போனோம்.என் பெண் என்னிடம் ஏம்மா விண்டோ சீட் கேட்டே? இது என்ன ரயிலா பஸ்ஸானு கேலி பண்ணினா. இல்லெடி எனக்கு ட்ராவல்ப்ண்ணும்போது வெளில வேடிக்கைபார்க்க ரொம்ப பிடிக்கும்.  சரி ப்ளைட்ல என்ன வேடிக்கை பாக்கமுடியும்?  டேக் ஆப், லாண்டிங்க்போது  பில்டிங்க்லாம் பெரிய சைசிலேந்து, மினியேச்சர் சைசிலும், மினியேச்சர் சைசிலேந்து பெரிய சைசிலும் தெரியும் இல்லியா? அது. அப்புரம்இரவு நேரம்னா கருப்பு வெல்வெட்டில் வைரமும் முத்தும் பத்தித்ததுபோல கீழே எரியும் லைட் எல்லாம் கண்சிமிட்டும் அழகை வார்த்தைகளால் சொல்லமுடியாது. கிளம்பும் முன்பு ரன்வேல ஒரு ஸ்பீட் எடுக்கும்பாரு அது பாக்கப்பிடிக்கும் என்ரேன். சின்னக்குழந்தைபோல இருக்கியேன்னு அவ என்னைக்கேலி பண்ணினா. இயற்கை ரசிக்க எனக்கு ரொம்பவே பிடிக்கும். அது ரயிலோ பஸ்ஸோ காரோ, ஏன் மாட்டுவண்டிலகூட உள்ள உக்காராம முன்னடிலயேதான் உக்காந்து வெளில வேடிக்கை பாத்துண்டே தான் போவேன் அப்பத்தான் பயணம் ரசிக்க முடியும் எதுல ட்ராவல் பண்ணினாலும் கேட்டுவாங்கி விண்டோ சீட்லதான் உக்காருவேன்.அங்கேந்து ஏர்போர்ட் சுத்திப்பாக்க ப்போனோம். என்

                                            

 பெண்ணுக்கு நிறைய ஃப்ரெண்ட்ஸ் அங்க இருந்தா எல்லாருக்கும் என்னை அறிமுகம் பண்ணினா. எல்லாரும் ஹாப்பி ஜர்னின்னு சொல்லி வாங்க அண்டி ஒரு காபி சாப்பிடலாம்னு கூப்பிட்டாங்க.இல்லேம்மா காலேல வீட்ல குடிச்சுட்டுதான் வந்தென்னேன் ஏஅப்பா அது 5-மணிக்கே குடிச்சிருப்பீங்க. இப்போ இன்னொரு காபி குடிங்க ஒன்னும் ஆகாது இங்க டாய்லெட் எல்லாம் க்ளினா சுத்தமா இருக்கும் கவலைப்படாதீங்க. முதல் முறையா உங்களைப்பாக்குரோம் கண்டிப்பா நீங்க காபி குடிச்சே ஆகனும்னு கம்பெல் பண்ணினாங்க. தட்டமுடியாம காபி சாப்பிட போனோம் . பெ......ரி......ய..... பேப்பர் க்ளாஸ் நிறையாகாபி. ஐயோ இவ்வளவெல்லாம் முடியாதும்மானு நான் பாதி என் பெண்பாத்தின்னு குடிச்சோம். காபி ரொம்ப நல்லாவே இருந்தது. ஏர் இண்டியா ஏரியா நல்லா பெரிசா விசாலமா க்ளீனா கார்பெட்லாம் விரிச்சு அமர்க்களமாக இருந்தது.

 (நன்றி கூகுள் இமேஜ்)
                                                                                                                             (தொடரும்)                   

	Tweet