கிலிபி 8(ஆப்ரிக்கா)

இன்ன்னிக்கு, பதிவும் படங்களும் கொஞ்சம் நிரையா போட்டிருக்கேன். ஒரு பத்து நாட்களுக்கு வெளியூர் பயணம் போரேன். ஸோ ஆப்ரிக்க பயணத்துக்கு 10- நாட்கள் லீவு விடரேன். பிப்ரவரி 2-ம் தேதி மறுபடியும் பயணம் கண்டின்யூ பன்ரேன். மறக்காம எல்லாரும் வந்து ஜாயின் பண்ணிக்குங்க.



 5- நிமிஷ ட்ரைவிங்க்லயே ஆபீஸ் வந்தது. மெயின் முந்திரிபருப்பு ஏற்றுமதி   செய்து வருகிரார்கள்.. மாப்பிள்ளை அங்கே ஜெனரல்மேனேஜராக இருந்தார். அவரின் பி.ஏ. ஒருமலையாளிப்பையன். இன்னொருவர் ஒரு சர்தார்ஜி. இவா மூவர்மட்டுமே இண்டியன்ஸ். பாக்கி ஒர்க்கர்ஸ், போர்மென்,சூப்பர்வைசர்ஸ் செக்யூரிட்டி எல்லாம் ஆப்ரிக்கர்கள்தான். முந்திரி விளைச்சல் அமோகமா இருக்கு அதைக்கொண்டுவந்து சுத்தம் செய்து தோல் நீக்கி பெரிய பெரிய பாய்லர்மாதிரி கண்டெய்னர்களில் பொன்கலரில் ஃப்ரை பண்ணி அரைக்கிலோ, ஒருகிலோ பாக்கெட்டுகள் பண்ணி பேக் பண்ணி வெளி நாடுகளுக்கு அனுப்புகிரார்கள். ஒவ்வொருபகுதியாக சுற்றிப்பார்த்தோம். நாம சாப்பிடும் ரோஸ்டெட் கேஷு நட் படிப்படியா எப்படி தயாராகிரதுன்னு படிப்படியாக பார்த்தோம்.

                 

                     

                                   

                                             

                             

                              

                         
  ”நாமெக்கெல்லாம் முந்திரி சாப்பிடத்தான் தெரியும்.  அது எப்படி தயார்செய்கிறார்கள் என்று பார்க்க பிரமிப்பாக இருந்தது. எனக்கு தெரிந்ததை உங்களுடன் பகிர்ந்து கொள்கிரேன்..... முந்திரி கொட்டைக்குள் இருக்கிறது. அதை முதலில் பெரிய ஆள் உயரம் உள்ள குக்கரில் வேகவைக்கிறார்கள். வேகவைத்தபின் அதை ஒரு நாள் முழுதும் காய வைக்கிறார்கள். அடுத்த நாள் அதை கேஷு கட்டிங் மெஷினில் ஒவ்வொன்றாக கட் பண்ணி தோடு வேறு முந்திரி வேறாக பிரிக்கிறார்கள். முந்திரியை பெரிய பெரிய Plastic Container களில் மூடி வைக்கிறர்கள். இப்பொழுது முந்திரி ஒரு brown color தோலுடன் இருக்கும். மூன்றாவது நாள் இந்த முந்திரியை பெரிய ஹீட்டர்களுக்குள் வைத்து சுட வைத்து நீர்பதத்தை எடுக்கிறார்கள். அந்த ஹீட்டர்களுக்கு ‘போர்மா’ என்று பெயர்.

நான்காவது நாள் அந்த சுட வைத்த முந்திரியை தோல் வேறு வெள்ளை பருப்பு வேறாக பிரிக்கிறார்கள். அப்பொழுது 21 தரங்களாக பிரிக்கிறார்கள். முதல் தரத்தின் பெயர் W180. அது வெள்ளை பருப்பு, பெரிய ஸைஸ். 454 கிராமில் 180 பருப்பு இருக்கும். அப்புறம் W210, W240, W320, W450 என்று வருகிறது. நம்பர் கூட கூட சைஸ் குறையும். பிறகு ஸ்பிளிட்ஸ், பட்ஸ், LWP, SWP என்று நிறைய தரங்கள் வருகிறது.

ஐந்தாவது நாள் அதை பெரிய (22.68 KGS.)  பாக்கெட்களில் வாக்குவம்  பேக் செய்கிரார்கள். அதை பிறகு எக்ஸ்போர்ட் பண்ணுகிரார்கள்.

                               
 பிறகு மாப்பிளையின் கேபின் போனோம் கம்ப்யூட்டரிலேந்து சகல வசதிகளுடன் இருந்தது. பக்கத்தில் போர்ட் மீட்டிங்க் நடக்கும் விஸ்தாரமான ஹால். நிறைய குஷன் சேர்கள் நீள டேபிள் என்று அமர்க்கள்மாக இருந்தது. பூராவும் ஏ.சி. குளிரூட்டப்பட்டிருந்தது.  பேக்டரி பகுதி  பகுதியாக சுற்றிப்பார்த்துவிட்டு வெளியே சுற்றி உள்ள பெரிய பரப்பளவில் பரந்து விரிந்திருந்த இடங்களைப்பார்க்கப்போனோம். சுற்றிலும் பெரிய பெரிய மரங்களின் அணிவகுப்பு முந்திரிதோப்புக்கு தனி இடம் அது தவிர, மாமரம், அதுபூராவும் இலைகளே தெரியாத அளவுக்கு மாம்பழங்கள் . நான் போனது ஜனவரி  மாதம்.. அந்த நேரம் பழுத்தமாம்பழங்கள் பார்ப்பது ஆச்சரியமா இருந்தது.பாதி சிகப்பு கலரும், பாதி பச்சைக்கலரிலுமாக இருந்தது ஆப்பிள் மேங்கோன்னு சொல்றாங்க . வருஷம் பூரா மாம்பழங்கள் கிடைக்குமாம். வேப்ப மரம், புளியமரம் பலா மரம் என்று நல்ல செழிப்பு. அதுகூடவே இன்னொருமரம் இருந்தது அதிலும் இலையே தெரியாதபடி காய்கள் காய்ச்சு தொங்கிண்டு இருந்தது. அந்தக்காய்கள் பார்ப்பதற்கு எலியை வாலில் கட்டி தலைகீழாக தொங்க விட்டிருப்பதுபோல இருந்தது. பேரு பௌ, பௌ ந்னு சொல்ரா. வவ்வாலும் இஷ்டத்துக்கு கூட்டம் கூட்டமாக பறந்து கொண்டிருந்தது.

செழிப்பும் இருக்கு வேலை செய்ய ஆப்ரிக்கர்களும் ரெடியா இருக்கா ஓனர் கொஞ்சம் ஊக்குவித்தால் வியாபாரம் நன்கு நடக்கும். அங்கேந்து பாக்கவேண்டியதெல்லாம் பார்த்துட்டு 2- மணி வீடு லஞ்ச் சாப்பிட்டு 4- மணி வரை ரெஸ்ட் எடுத்துட்டு மறுபடியும் எங்காவது வெளில போலாம்னு சொன்னாபக்கத்தில் இருக்கும் பீச் போலாம்னு  கிளம்பினோம்.. இவர்களுக்கு தனி வீடு ஒதுக்கி இருப்பதுபோலவே இங்கு வேலை செய்யும் ஸ்டாஃப் எல்லாருக்குமே தனித்தனி வீடுகள் கட்டிக்கொடுத்திருக்கா. பக்கம் பக்கமாக இல்லாமல் தள்ளித்தள்ளி இருக்கு.  மாப்பிள்ளை ஜெனரல் மேனேஜர் என்பதால வசதிகள் அதிகம் செய்து கொடுத்திருக்கா 4- பெட் ரூம் உள்ள்  வீடாகவும் கொடுத்திருக்கா. ஆன இவா இருவர்மட்டும்தான் வீட்ல. பக்கத்து வீட்டில் இருக்கும் சர்தார்ஜி குடும்பத்துக்காராளையும் பீச் போலம்னு கூப்பிட்டோம். அவர்கள் கணவன் மனைவி ரெண்டு குழந்தைகள் இருந்தா. சந்தோஷமா வரோம்னு சொன்னா. பெரிய ஃப்ளாஸ்கில் காபி ஸ்னேக்ஸ் எல்லாம் எடுத்துண்டு காரில் கிளம்பினோம். பெரிய வண்டி எடுத்துண்டு

                                                     

                                   

                          

                                      
கிளம்பினோம். இங்க சுற்றிவர நிறைய பீச் ,  நிறையா இருக்கு. ஃபாரினர்ஸ்  நிறைய பேரு டூரிஸ்டா வரா, இயற்கையான சூழல் அவர்கள் எங்கே இருந்தாலும் தேடிதேடி டூர்போரா. நாங்க போனபீச் பேரு மலிந்தி பீச். 20- நிமிட ட்ரைவ்லயே பீச் வந்தது,  நம்ம ஊரு மணல் கலரில் இல்லாமல் வெள்ளை வெளேர் சுண்ணாம்புக்கலரில் மணல் இருந்தது. அலையும் ரொம்ப கம்மியாதான் இருந்தது கூட்டமே இல்லே. பக்கம் பக்கமா கரையில்  மூங்கிலில்கட்டில் போட்டு வச்சிருக்கா. நாங்கள் முதலில் அரைமணி நேரம் அலையில் கால் நனைத்து விட்டு  கட்டிலில் போய் உக்காந்தோம். குழந்தைகள் இருவரும் என் பெண்ணும் மணலில் பந்து விளையாடி ஓடிப்பிடித்து விளையாடினார்கள்.களைச்சுபோயி அவர்களும் கட்டிலில் வந்து உக்காந்தா. எல்லாரும் ஸ்னாக்ஸ் காபி குடிச்சோம். நல்ல காத்துஅலைகளே இல்லைனு சொல்லும்படி சின்ன சின்ன அலைகள் கரையில் வந்து மோதி திரும்பி போவதை வேடிக்கை பார்த்துண்டே கொஞ்ச நேர  பேச்சுக்கள்.

7- மணிக்கு அங்கேந்து கிளம்பினோம் வழிபூராவும் சின்ன சின்ன ஊர்கள் கடைகள் ஆப்ரிக்கர்கள் நடமாட்டம் ரோடு கப்பி ரோடுதான் தூசிபரக்கரது. குழந்தைகள் ஐஸ்கிரீம் வேணும்னு சொன்னா . ஒரு ஐஸ்க்ரீம்பார்லர் போனோம். ஓலைக்கூரை வேந்த பில்டிங்க். உக்கார சேர் லைட் ஷேட் எல்லாமே மூங்கில்களில் இருந்தது. கூம்பு வடிவ பில்டிங்க். உள்ளே போய் ஆளுக்கொரு கோன் ஐஸ் வாங்கினோம் நம்ம ஊர் சைசில் இல்லாமல் ரொம்ப பெரிய சைசில் இருந்தது ஒரு கோன் வாங்கி இருவர் சாப்பிடலாம் அவ்வளவு நிறையா இருந்தது. அங்கு ஒருமணி நேரம் டைம் பாஸ் 8 மணி வீடு. குளியல் டின்னர். 9- மணிக்கு ஒரு தமிழ்ப்பட சி. டி. போட்டுப்பார்த்தோம். என்னபடம் தெரியுமா ஔவையார்( ஹா ஹா). என் பெண் ஐயோ வாயத்தொறந்தா பாடிண்டே இருப்பா நான் பாக்கலேம்மான்னு கம்ப்யூட்டரில் கேம் விளையாடப்போயிட்டா.  நாங்க இருவரும் பாத்தோம். 11- மணி படுக்கை.

                                                                                               (தொடரும்)                           

	Tweet