மும்பை லோக்கல்

ஒரு 15 வருடங்களுக்கு முன்பு நடந்த விஷயம். மும்பையில் மலாடில் இருக்கும் என் தங்கை வீட்டில் வரலக்‌ஷ்மி நோன்பு இருந்தது. அதுல கலந்துக்க நாங்க  அதாவது நான் மற்ற சொந்தக்காரங்க எல்லாரும் போயிருந்தோம். நோன்புக்கு அடுத்த நாள் என் சின்ன தங்கையின் பையனுக்கு முதல் ஆண்டு நிறைவு இருந்தது. நாங்க ஒரு 13- பேரு ஆண்களும் பெண்களுமாக கிளம்பினோம்.ஆண்கள் தனியா 6-பேருக்கு டிக்கட் எடுத்து ஒருவர் கையில் கொடுத்தாங்க. அதுபோல பெண்களிலும் மொத்தமாக டிக்கட் எடுத்து ஒருவர்கையில் வச்சு கிட்டாங்க. மும்பையின் வெஸ்டர்ன் ரயில்வேயில் இந்த இடங்கள் இருக்கு. அங்க எப்ப பார்த்தாலும் கூட்டம் நிறம்பி வழியும்.லோக்கலும் ஃபுல் கூட்டத்தோட வந்து நின்னது. இறங்கற கூட்டம் ஏற்ரவங்களை ஏற் விடாம தள்ளி அடிச்சுட்டு இறங்குது. எப்படி யோ அவங்கல்லாம் இறங்கின பிறகு ஏறுர கூட்டம் முண்டி அடிச்சு ஏறினாங்க. நான் முதல்ல நின்னிண்டு இருந்தேன். அதனால நான் முதல்ல வண்டில ஏறிட்டேன். பாம்பே லோக்கலில் ஏறி இறங்க ஒரு தனி சாமர்த்தியம் வேனும் அதெல்லாம் என்கிட்ட சுத்தமா கிடையாது. மத்தவங்க ஏறினாங்களா இல்லையான்னு திரும்பிகூட பாக்க முடியல்லே அவ்வளவு கூட்டம்.

                             






 மததவங்களால வண்டில ஏற்வே முடியல்லே நான் மட்டுமே ஏறி இருந்தேன்னு வண்டி கிளம்பின பிறகுதான் தெரிஞ்சது. என் பெரியபெண் அம்மா பாண்ட்ராவில் இறங்கிடுன்னு கீழேந்து கத்தினா. எனக்கு வெஸ்டர்ன் ரயில்வேல போயி பழக்கம் இல்லே பாண்ட்ரா எத்தனாவது ஸ்டேஷன்னும் தெரியல்லே. என்கையில் டிக்கட்டோ பணமோ கூட இல்லே இப்ப உள்ள செல்போன் வசதில்லாம் அப்போ வந்திருக்கலே யாரையும் காண்டாக்ட் பண்ணவும் முடியல்லே.. மனசு பூரா பக் பக்குனு இருந்துச்சு  மலாட் தாண்டினதுமே பக்கத்தில் உள்ளவங்களிடம் பாண்ட்ரா எப்ப வருனு கேட்டேன் அவங்க என்ன பாத்து கேலியா சிரிக்குராங்க. இப்பதான் மலாட் விட்டு கிளம்பி இருக்கு இன்னும் ஒரு மணி நேரம் ஆகும்னாங்க உக்கார கூட இடம் கிடைக்கலே எண்ட்ரன்ஸ்கீட்டயே ஸ்டாண்டிங்க் தான். ஒவ்வொரு ஸ்டேஷனா பேரு பாத்துகிட்டே வந்தேன் ஏறுர கூட்டமும் இறங்குர கூட்டமும் என்னை ஒரு வழி பண்ணிட்டாங்க. ஒரு வழியா பாண்ட்ரா ஸ்டேஷன் வந்ததும் கூட்டத்தோட கூட்டமா நானும் இறங்கிட்டேன். சுத்தி பாத்தா எங்க சொந்தக்காரங்க யாருமே இல்லே. டி, டி பிடிச்சுட்டார்னா என்ன பண்ணனு ரொம்ப பயம்மா இருந்துச்சு.என் கையில டிக்கட் இல்லியே. அடுத்த வண்டியில் ஆண்கல் எல்லாரும் வந்துட்டாங்க, நான் தனியே நிற்பதைப்பார்த்து மத்தவங்கல்லாம் எங்கன்னு கேக்குராங்க. அவங்களிடம் சொன்னேன். சிரிக்குராங்க எனக்கு கோவமா வந்தது. அதுக்கும் அடுத்தவண்டில லேடீஸ் எல்லாரும் வந்துட்டாங்க. ஒவ்வொரு 2- நிமிஷத்துக்கும் வண்டி இருந்தது நல்லதாச்சு.

அம்மா பத்திரமா இறங்கினயா எதுவும் ப்ராப்லம் ஆகலியேன்னு கேக்குராங்க. அப்புரம் எல்லாரும் சேந்துபோயி பர்த் டே ஃபங்க்‌ஷ்ன்ல கலந்துகிட்டு மறுபடி மலாட் வந்தோம் பர்த் டே ஃபங்க்‌ஷன் மட்டுங்கா என்னும் இடத்தில் இருந்தது. இரவு பூராவும் இது பத்தியேதான் பேச்சு அப்பலேந்து நான் எங்க கிளம்பினாலும்  யாரு கூட கிளம்பினாலும்ஒரு 100- ரூபாயாவது கையில் தனியா எடுத்துண்டு போயிடுவேன் இதுவும் ஒரு பாடம்தான் இல்லியா

	Tweet