மலரும் நினைவுகள்(5)

விழிப்பும் உறக்குமுமான ஒரு சொப்பன நிலையில் எப்படி கல்யாணம் நடந்தது
 என்று  நினைவுகள்வந்து போனது.எங்கதாத்தா பெரிய அப்பளா டிப்போ நடத்தி வந்தார்.அதில் வேலைபார்ப்பவர்களும்  ஆணும் பெண்ணுமாக சுமார் 50 பேர்வரையிலும்இருந்தார்கள். விருது நகரிலிருந்து மூட்டை மூட்டையாக உளுத்தம்பருப்பு லாரிகளில் வந்து இறங்கிய வண்ணமே இருக்கும். கல் இயந்திரத்தில் பருப்பு திரிப்பதில் ஆரம்பித்து அப்பளா பாக்கெட்டுகளாக ரெடி ஆகி வெளி மானிலங்கள், வெளி நாடுகள் எல்லாம் எல்லாம் அனுப்புவார்கள்.
அந்தசமயம் மாமனார் குடும்பத்தினர்ஸிலோனில்(ஸ்ரீலங்கா) இருந்தார்கள்.
எங்கள் அப்பளாத்திற்கு அவர்கள்தான் அங்கு ஏஜண்டாக இருந்தார்கள். அப்படி
பழக்கமானவர்தான் அவர். என் வீட்டுக்காரருக்கு 5 வயதாகும் வரை சிலோனில் தான் இருந்திருக்காங்க. அப்பரமா பிரிட்டிஷ்காரன் குண்டு போடரான்னு கிளம்பி இந்தியா வந்துபூனாவில் செட்டிலாயிட்டாங்க. பூர்வீகம் அவங்களுக்கும் எங்க கிராமம்தான்.



சிலோனில் சம்பாதித்ததை வைத்து கிராமத்தில் வீடும் நெல் வயலும் வாங்கி போட் டாங்க. பூனாவில் கவர்மெண்ட் உத்யோகம் கிடைக்கவே அங்கே செட்டிலானாங்க.அப்படி ஆரம்பத்திலேந்தே அவங்கல்லாம் நல்ல பழக்கமானவங்கதான்.வீட்டுக்காரர் வளர்ந்தது, படித்தது எல்லாமே பூனாவில்
தான். பூனாவிலும் அவ ங்க எங்க அப்பளாம் வாங்கி வித்துட்டு இருந்தாங்க.
எங்க வீடுகளில் பெண்கள் வயசுக்கு வந்ததுமே ஜாதகம் பாக்கத்தொடங்கிடுவாங்க. அப்படி பாக்கும்போது இவங்களைப்பத்தி யோசிச்சிரு
பாங்க. பெரியவங்க பேசி ஜாதகமும் பொருத்தமாக இருக்கவே மேல்கொண்டு
 பேசி , அதாவது பெத்தவங்களுக்கு ஒரே பிள்ளை, வேர பிக்கல், பிடுங்கல் இல்லை, சொந்த வீடு 15 கோட்டை வெதைப்பாடு ரெண்டுபோகம்விளையும் நிலமும் இருக்கு(இது என்னன்னு யாருக்கும் புரியப்போரதில்லை)
போதாததுக்கு கால்காசு உத்யோகம்னாலும் கவர்மெண்ட் உத்யோகம் வேர இருக்கு என்பேத்தி ஆயுசு பூரா சவுரியமா இருப்பானு தாத்தா(தப்பு)கணக்கு போட்டுட்டாங்க.

அப்பல்லாம் பெண்ணு, பிள்ளைக்கு இடையில குறைந்தது 10 வயசாவது வித்யாசம் இருக்கும் படி பொருத்தம்பாப்பாங்க.அதுக்கும் காரணம் சொல்லப்போனா அர்த்தமில்லாம இந்தபதிவு நீண்டுண்டே போகும். அதுவும்
 எங்க இருவருக்கும் வயசு வித்யாசம் 15. பெரியவங்க எப்படி யோசிக்கராங்க.
ஒன்னுமே புரிய மாட்டேங்குது.அவங்க என்னபண்ணினாலும் கேள்வி கேக்கவே
கூடாத்துன்னு மட்டும் சொல்லி சொல்லி வளத்துடுவாங்க.என்கல்யாண நினைவுகள் இப்பயோசிச்சாகூட யாருக்கோ என்னமோ விசேஷம் நடக்குதுன்னு
ஒரு மூணாவதுமனுஷிபோலதான் பாத்துட்டுபிருந்திருக்கேன். தெரு அடைச்சு
 பந்தல் போட்டு ஊரில் உள்ள அனைத்துபேர்களுக்கும் ஒருவாரம் விருந்து சாப்பாடு போட்டு தெருவில் உள்ள  அத்தனை வீடுகளிலும்சாப்பாடு பந்திவைத்து மூணு நேரமும்வந்தவா அத்தனை பேரும்வயறு நிரம்ப சாப்பிட ஏற்பாடு செய்தாங்கதாத்தா. அதுமட்டுமில்லை.
 பிச்சைக்காரங்க எப்பவுமே எச்சிலைச்சோறுதானே சாப்பிடராங்க அவங்களும்
 நல்ல சாப்பாடு சாப்பிட்டு என் பேத்தியை மனசு குளிர்ந்து வாழ்த்திட்டு போகட்டுமென்று தெருஅடைச்சு போட்டிருந்த பந்தலில் அவர்களுக்கு தனியாக
இலைபோட்டு பந்தி பரிமாறினார்கள்.ஒருவாரம் அந்தஊரில் யார் வீட்டிலுமே
அடுப்பு பத்தவைக்கவே இல்லை. எல்லாருமே கல்யாணசாப்பாடுதான்.

	Tweet