காவலன் 3

என்னங்க, ராஜாவுக்கு வயசாயிண்டே போறது . அடுத்த லீவுல வரப்போ அவனுக்கு நல்ல பொண்ணாபார்த்து கல்யானம் பண்ணிடலாங்க என்றாள் அம்மா. ஆமா நீ சொல்வது சரிதான். ஏண்டா ராஜா அங்கியே ஏதானும் பொண்ணு பாத்து வச்சிருக்கியா என்றார். ஐயோ என்னப்பா இது நீங்கபாத்து யாரைச்சொல்ரீங்களோ அவளைத்தான் கல்யாணம் செய்துப்பேன் என்றான்.மகனின் இதபதிலால் பெற்றோருக்கு ரொம்பவே சந்தோஷம். சரி அப்பா ஒரு முக்கியமான விஷயம் பத்தி உங்க கிட்ட பேசணும். என்றான். என்னடா ராஜா சொல்லுப்பா. அப்பா நேத்து இரவு நான் நம்ம சன்னதி தெரு வழியாதான் வந்தேன். நீங்களும் உங்க வயசுக்காரங்க சிலரும்கோவில் வாசல்ல உக்காந்து சீட்டு விலையாடிகிட்டு இருந்தீங்க. பாக்கவே மனசுக்கு ரொம்ப கஷ்ட்டமா இருந்ததுப்பா. அம்மாவை இரவு தனியே வீட்ல விட்டுட்டு நீங்க இப்படி சின்னப்பிள்ளை போல சீட்டு விளையாடல்லாம் போலாமாப்பா? ஓஅதுதான் விஷயமா. நீ ஒரு வார்த்தைல கேள்வியா கேட்டுட்டே. இதுக்கு பின்னால ஒரு கதையே இருக்குப்பா.


அப்படி என்னப்பாகதை. இரு இரு சொல்லத்தானே போரேன். காலேல குளிக்கப்போனே இல்லியா வழில உன் வயசுக்காரங்க யாரையானும் பாத்தியோ? என்றார். என்வயசுக்காரங்கன்னு இல்லேப்பா தெரு பூராவும் ஆள் நட மாட்டமே இல்லாம வெறிச்சோடி இருந்ததுப்பா. ஆத்திலயும் ரெண்டு மூனுபேர் தவிர யாருமே இல்லே. ஊர்ல உள்ளவங்கல்லாம் எங்க போனங்கப்பா?அதான்பா உன்னைப்போல் சின்ன வயசு பிள்ளைங்கல்லாம் நல்லா படிச்சுட்டு நல்ல வேலைதேடி வெளி மானிலமோ, வெளி நாடுகளுக்கோ போயிடராங்க. நம்ம கிராமத்ல வேலை வாய்ப்பு வசதிகளே இல்லியே.அப்போ அவங்களை எப்படி குத்தம் சொல்ல முடியும். படிச்சபடிப்பை வீணாகலாமோ?இப்போ முக்காவாசி வீடுகளில் எங்களைப்போல வயசானவங்கதான் இருக்கோம். பசங்க நீங்கல்லாம் பணம் அனுப்பி வைக்கரீங்க. நாங்களும் சவுரியமா இருக்கோம். அது இல்லே விஷயம் இதுவேபடிக்காத பாமர ஜனங்க, முன்னெல்லாம் வயக்காட்டு வேலைக்குப்போயி தங்க குடும்பத்தை காப்பாத்தினாங்க. இப்ப அதுக்கும் கேடு வந்துடுத்து. நெல்வயல் உள்ள இடத்தைப்பூரா ப்ளாட் போட்டு வித்து பெரிய பெரிய கட்டிடங்களாக கட்டிடராங்க.வயல் வேலைக்குபோனவங்கல்லாம் எங்க போவாங்க? அவங்க சாப்பாட்டுக்கு என்னவழி. அவங்களுக்கும் குடும்பம் குழந்தைக இருக்கு பசிக்கர வயிறும் இருக்கே. வேர வேலையும் தெரியாது படிப்பறிவும் கிடையாது அதில் சிலர் திருட்டுத்தொழிலில் இறங்கிடராங்க.

நம்ம ஊர்ல பெரும்பாலானவங்க வீடுகளில் ஓட்டுக்கூரைதானிருக்கும் இல்லியா? நம்ம வீட்டுக்கு நீ பாதுகாப்பா காரை எடுத்துக்கட்டி பக்காவா, பாதுகாப்பா வீட்டைக்கட்டி தந்திருக்கே. எல்லாராலும் அது முடியாதே இல்லியா? போனவாரம் அம்மிணி மாமி வீட்ல திருடவந்தவன் ஓட்டைப்பிரித்து அவவீட்டு அடுக்களையில் இறங்கி அங்கு அலுமினிய குண்டானில் இருந்த சாதம் குழம்பு பொரியல்னு திருடி இருக்கான் என்ன பசிக்கொடுமை பாரு. அப்புரம் வீடுகளில் பெரிய பொருளா எதும் கிடைக்காததால கோவில்களுக்குள் தங்க கைவரிசை காட்ட ஆரம்பிச்சுட்டாங்க.ஸ்வாமிக்கு போட்டிருக்கும் நகைகள் ஐம்பொன் சிலைகள் பூஜைக்கு வைத்திருக்கும் வெள்ளி பித்தளைப்பாத்திரங்கள் என்று ஒவ்வொன்றாக திருடு போக ஆரம்பிச்சது.முதல்ல போலீஸ்லதான் கம்ளைண்ட் பண்ணினோம். ஒருவாரம் போல வந்து பாத்துட்டு ஒரு காவல்காரனையும் போட்டா. 4- ஆட்களா திருட வந்தா அந்தஒரு காவல்காரன் எப்படி சமளிப்பான். அப்புரம்தாம் ஒவ்வொரு தெருவில் இருக்கும் பெரியவங்கல்லாம் பேசி தீர்மானம் பண்ணினோம். நாம 10-பேரா சேர்ந்து கோவில் வாசல்ல இரவு பூரா காவலுக்கு இருக்கலாம்னு. நம்ம தெருபோலவே பக்கத்து தெரு, சிவன் கோவில், பிள்ளையார் கோவில் நம்ம பெருமாள் கோவில் என்று எல்லா கோவில்களிலும் இப்ப நாங்க 10,,10, பேராகூடிகாவலுக்கு இருக்கோம். எங்களைப்போல வயசானவங்களுக்கு இரவு தூக்கம்லாம் சரியாவே வராது, வீட்ல சும்ம படுத்து உறுளுவதை விட இங்க வந்து உக்காந்துடரோம்.
முதல்ல வெரும்ன கதை பேசிண்டுதான் இருந்தோம். எவ்வளவு நேரம்தான் பேசமுடிம் அவாவீட்ல அது ஆச்சு, இவா வீட்ல இதுஆச்சுன்னு வம்புதான் வளர்ந்தது. அப்புரம்தான் சீட்டு ஆடினா உற்சாகமாகவும் இருக்கும்.தூக்கமும் வராது மத்தவங்க பத்தி வம்பு பேச்சும் வளராதுன்னு சீட்டு ஆடி பொழுதைப்போக்கரோம். ஆனா காசு வச்சு சூதாட்டம் போலல்லாம் இல்லேப்பா. நமக்கு ஆரோக்கியமான நல்ல வாழ வச்சுண்டு இருக்கிற ஆண்டவனுக்கு செய்யும் சேவையா எண்ணி தான் இதைச்செய்யரோம்.

நீ சொல்ரதுபோல நான் இதை ஞாயப்படுத்த விரும்பலை. ஒரு எலக்ட்ரீஷியன்கிட்ட சொல்லி கோவில்ல இரவு யாரு எங்க கையை வச்சாலும் சத்தமா அலரும்படி ஒரு அலாரம் பிட் பண்ண் அசொல்லி இருக்கோம். அந்த எலக்ட்ரீஷியன் ஊருக்கு போயிருக்கான் அவன் வரும் வரைதான் எங்க சீட்டாட்டகாவல் பெல் பொருத்திட்டா அது கத்தி ஊரைக்கூட்டிடும் பிறகு கவலை இல்லே.
அதெல்லாம் சரிப்பா, உலகத்தையே காப்பாத்தும் ஆண்டவனுக்கு தன்னை காப்பாத்திக்கத்தெரியதா?.உன்னைப்போல படிச்சவங்கல்லாம் இப்படித்தான் விதண்டா வாதமா பேசுவீங்க. நாங்கல்லாம் சுவாசிக்கரதே பகவன் நாமாவில்தான். நமக்கு என்ன நல்லதோ கெடுதலோ எது நடந்தாலும் அது ஆண்டவன் கருணையால் என்றுதான் நம்புவோம்.அவன் முகத்தில்தான் முழிப்போம் சமைக்கும் உணவைக்கூட அவனுக்கு கையைக்காட்டிட்டுதான் சாப்பிடுவோம் இதெல்லாம் கூடவே வளர்ந்த உணர்வுகள். ஆண்டவனுக்கே பிறந்த நாள் கல்யான உற்சவம் எல்லாம் செய்து சந்தோஷப்படுவோம் அவனா கேட்டான் இல்லியே . நம்ம வீட்லயே ஒருவனா தான் ஆண்டவனையும் நினைக்கிரோம் நம்புரோம் அவனுக்கு ஒரு கஷ்டம்னா நம்ம வீட்டுக்காராளுக்கு வந்தகஷ்டமா நினைச்சு எங்களாலான உதவி செய்யனும்னு பரபரத்து ஓடரோம்..எங்களால இப்படித்தான் யோசிக்க முடியும்பா. அது எங்க பலமோ பலவீன்மோ தெரியாது எல்லாத்தையும் அவன் பாத்துப்பான்னு அவன் பொறுப்பில் விட்டுடுவோம். அதே சமயம் எங்களால முடிந்த முயற்சியும் செய்துடுவோம் சும்மல்லாம் இருந்துடமாட்டோம். ரகுவுக்கு அப்பாசொல்வதில் பாதி புரிந்து பாதி புரியாமலும் இருந்தது. சரி இதுபத்தி இப்படியே விட்டு விடுவதுதான் சரியா இருக்கும் என்று எண்ணினான்.

	Tweet