ருசி.

என்னம்மா இது டெய்லி இரவு வெரும் மோர் சாதமும் ஊறுகாயும் மட்டுமே போட்டு போரடிக்கரே. வெரைட்டியா பண்ணக்கூடாதா?  யாரு ரமணியா படிக்கர வயசில நாக்கு ருசி தேடினா படிப்பு அவ்வளவுதான்.போட்டதை தின்னு.மோருக்கும் ஊறுகாய்க்கும் ஆலாப்பறக்கும் நேரமும் வரும் அப்போ தெரியும் அதோட அருமை. அப்பாவின் கோபக்குரல்.
எதை வேணாலும் சாப்பிடலாம் அப்பா  இந்த மோறும் ஊறுகாயும் அலுத்துப்போகுதுப்பா.  இதுமகன் ரமணி.
 பேசாமபோட்டதை தின்னுட்டுப்போ. இல்லேன்னா ஒன்னும் சாப்பிடாமலேயே போய்க்கோ.அப்பாவுக்கு கோபத்தில் மூக்கு சிவந்தது.
  ஏங்க, வயசுப்பிள்ளை வாய்க்கு ருசியா கேக்கத்தான் செய்யும். இப்பதானே சாப்பிடர வயசு.இதுக்குப்போயி ஏங்க இப்படி கோவப்படுரீங்க? இது அம்மா.
வந்துட்டேல்லே?ச்ப்போர்ட்டுக்கு. குட்டி சுவர்தான் பிள்ளை.எப்ப கண்டிக்கும் போதும் இப்படி ஊடேல வராதேன்னு சொல்லி இருக்கேன்ல? ஏண்டி உனக்கு புரியமாட்டேங்குது? இது அப்பாவின் கோபம்.





 நா இப்ப என்னங்கசொல்லிட்டேன்.சாப்பாட்டு நேரத்ல இப்படி தினமும் தகறாறு பண்ரீங்களே அப்பாவும் மகனும். அம்மாவின்புலம்பல்.
 புத்தி சொல்லப்போனா தகறாறா? போட்டதை தின்னுட்டுப்போடான்னு பிள்ளையை கண்டிக்கத்தெரியல்லே. என் வாயை அடைக்க வந்துட்டே. எக்கேடு கெட்டுபோங்கன்னு பாதியிலேயே கையை உதறி எழுந்து போனார் அப்பா. ரமணியும் எழுந்து போனான். தினசரியும் உங்க ரெண்டுபேருகூடவும் ரொம்ப ரோதனையா போச்சு. இனி இருவரையும் தனித்தனியா உக்காரவச்சுத்தான் சாப்பாடு ப்பொடனும்.என்று மனதில் முணு முணுத்தவாரே
 அம்மா அடுக்களைக்காரியங்களை பார்க்கப்போனாள் அவளும் இரவு சாப்பிடாம படுக்கப்போனா. தினமுமே காலை ப்ரேக்ஃபாஸ்ட், மதிய உணவு எல்லாமே நல்ல சத்துள்ள காய் கறி பருப்புவகைகள் என்று பார்த்து பார்த்து பண்ணிப்போடுவாள் அதனால இரவு லைட்டா மோர்ச்சாதம் மட்டுமே பண்ணுவாள். அதுக்குத்தான் மகன் தகறாறு பண்ணூவான்.



மறு நாள் சண்டே லீவு நாள் ரமணி காலைலயே டிபன் சாப்பிட்டு கிரிக்கெட் விளையாட போனான். கொஞ்ச நேரத்திலேயே பால் காலில் பட்டு முட்டியில் நல்ல அடி பட்டுண்டு அழுதுகொண்டே வீடு வந்தான். உடனே அப்பா ஆஸ்பிடல் கூட்டிப்போனார். டாக்டர் செக் செய்து முட்டியில் ப்ராக்சர் ஆகி இருக்கு. ஆபரேஷன் பண்ணனும் என்று சொன்னார்.அடுத்த நாள் ஆபரேஷன் முடிந்து 10- நாட்கள் ஆஸ்பிடலில் தங்க வேண்டி வந்தது. அப்பா அம்மா இருவரும் காலை மாலை போயி பார்த்து வந்தார்கள். அந்த ஆஸ்பத்திரியில் இன்பேஷண்ட்களுக்கு சாப்பாடெல்லாம் கொடுப்பா. காலை ப்ரேக்ஃபாஸ்ட் மதியம் லஞ்ச், இரவு டின்னர் எல்லாம் அவர்களே கொடுப்பார்கள் அதுவும் விதவிதமாக ஐட்டம் சாப்பிட கிடைக்கும் சாப்பாட்டுக்குப்பிறகு ஏதாவது ஒரு பழமும் கொடுப்பார்கள். சூடு சூடாக உணவு வகைகள் கட்டிலுக்கே கொண்டு கொடுப்பார்கள். ரமணிக்கு அதையெல்லாம் ஆசை பொங்க பார்த்ததுமே சாப்பிட தோன்றும். ஆனா என்னன்னா ஆஸ்பிடலின் டெட்டால் பினாயில் மருந்து நெடிகளின் வாடையினால் ஒரு வாய்ச்சோறுக்கூட உள்ளே இறங்காது. கண்முன்னாடி வித விதமா சாப்பாடு இருந்தாலும் ஒருவாய்கூட சாப்பிடமுடியாமல் ஆச்சு. அன்று ரமணியின் அப்பா அவனிடம் ரமணி நீ ஆசைப்பட்டமாதிரி வித விதமா நல்லா சாப்பாடு கிடைக்குது இல்லியா ஒரு வெட்டு வெட்டுடா ராஜான்னு கேலியாகச்சொன்னார். ரமணியோ அம்மாவை கட்டி பிடிச்சுண்டு அம்மா சாரிம்மா, என்னால இந்த ஆஸ்பிடல் வாடையில் எதுமே சாப்பிட பிடிக்கல்லே. நீ நம்ம வீட்லேந்தே மோர்ச்சோதமும் ஊறுகாயும் கொண்டு வரியா  என் நாக்கே வறண்டு போச்சும்மா. என்று சொன்னமகனை தாயும் தகப்பனும் ஆச்சரியமாகப்பார்த்தார்கள்.

	Tweet