அஞ்சலி

ஒரு நல்ல மனிதரின் நினைவுகள். இன்று அக்டோபர் 2...  10-வருடம் முன்பு அவர் இந்த தேதியில் தான் காலமானார். பார்க்கும் அனைவரிடமும் அன்புமட்டுமே காட்டத்தெரிந்தவர். வீட்டுக்கு ஒரே பிள்ளயாக பிறந்ததால் அனைவருடனும் சகோதரபாச்த்துடனே பழகுவார்.யாருக்கு எந்த உதவி தேவைன்னாலும் முதல் ஆளாக போய் உதவுவார். சரியான வயதில் திருமணம் குழந்தைகள் என்று நடந்தது. கடவுள் பக்தியில் கன்மூடித்தனமானபக்தி உள்ளவர்.கோவிலில் ஸ்வாமி ஊர்வலம் இருந்தால்  ஸ்வாமிக்கு அல்ங்காரம் எல்லாம் சிறப்பாகப்பண்ணுவார். வீட்டிலும் ஒரு பண்டிகையும் பண்ணாமல் இருந்ததில்லை பூஜை புனஸ்காரம் எல்லாம் முறையாகப்பண்ணிவருவார்.தாராளமாககுழந்தைச்செல்வங்களும்பிறந்தார்கள்.
குழந்தைகளைச்சிறந்தமுறையில் வளர்த்து நன்கு படிப்பு வேலை திருமணம் என்று தன்கடமைகளைமிகச்சிறப்பாகவே செய்து முடித்தார்.செண்ட்ரல் கவர் மெண்ட் உத்யோகத்தில் இருந்ததால் ஊர் ஊராக மாறி, மாறிபோகவேண்டி இருந்தது.எல்லா இடங்களிலுமே அவருக்கு மிக நல்ல பெயர் கிடைத்தது.



அவரின்55-வது வயதில் எதிர்பாராவிதமாக பாரலடிக்ஸ் அட்டாக் ஆனது. ஷுகர் இருப்பதே தெரியாம போச்சு. ரொம்ப ஹை ஆகி ப்ரைய்னில் ப்ளட் க்ளாட் ஆகி பாரலடிக்கில் கொண்டு விட்டது.கழுத்துக்கு கீழ எந்தபாகமுமே செயல்படாம ப்போனது. இடது கை மட்டு ஓரளவு மூவ்மெண்ட் மிக லேசாக இருந்தது. பேச முடியாது. எல்லாமே படுத்தபடுக்கையில் ஆனது.ஆஸ்பிடல் வாசம்லாம் பத்தி சொன்னா அது ஒரு பனிஷ்மெண்ட் காலங்கள் தான். அதனால சொல்லலே. பசங்கல்லாம் வேர வேர ஊர்களில் செட்டிலாகி இருந்தார்கள். ஆஸ்பிடலில் அவர் இருந்தப்போ எல்லாருமே வந்து சேர்ந்துட்டா. பிறகு ஆபீசு, வேலை குடும்பத்தையும் கவனிக்கனுமேஇல்லியா?
 வீட்டில் அவரும் மனைவியும் மட்டுமே.மனசில் நினைவுகள் எல்லாம் இருந்தது. முகம் கண் லேசாக அசைக்க முடியும்.. அவர்மனது வேதனைப்படுவது அவர்கண்களில் நன்கு தெரியும்.சமயத்ல குலுங்கி அழுதுடுவார். கண்ணீரைக்கூட அவரால் துடைச்சுக்க முடியாது .மனைவிதான் ஒன்னொன்னும் பாத்து பாத்து பண்ணீ யாகனும்.

 இன்சுலின் இஞ்செக்‌ஷன்போட்டு, மருந்துமாத்திரை கொடுத்து, லாப்சி கஞ்சி ஸ்பூனால ஊட்டிவிட்டு  வீல் சேரில் அவரைத்தூக்கி உக்காரவச்சு படுக்கையெல்லாம் அசிங்கம் பண்ணீயிருப்பதை க்ளீன்பண்ணி அவரைக்குளிப்பாட்டி எல்லாம் மனைவிதான் செய்யனும்.காய்கறிகளை நன்கு வேக வைத்து மிக்சியில் அடித்து சூப் மாதிரி செய்து ஸ்பூனால் ஊட்டி விடனும் ஷுகர் ஹையா இருந்ததால அரிசி சேர்க்க முடியாது.டயட்கண்ட்ரோல் பாலோ பண்ணனும்.போதும் போதாதுன்னு அவரால சொல்ல்முடியாது. மனைவிதான் ஒருகுழந்தையை கவனிப்பதுபோல ஒன்னொன்னும் பார்த்துப்பார்த்து பண்ணனும். நல்ல செயலா சுறுசுறுப்பா இருந்தவரை இப்படி ஒருவெஜிடபிலா பார்க்க அந்தமனைவி மனதுபடும் பாடு சொல்லில் அடங்காதது. இப்படி ஒருவருடம் ரெண்டு வருடம் இல்லே முழுசா 12- வருடங்கள் இந்தபனிஷ்மெண்ட் காலங்கள்.அவரின் எதிரில் அவள் கலக்கத்தைக்காட்டிக்கொள்ள முடியாது.தனியே போய்த்தான் அவளால அழமுடிந்தது.. அவரிடம் பக்கத்திலேயே உக்காந்துண்டு அவருக்கு தைரியம் சொல்லிக்கொண்டே இருப்பாள் அவருக்கு மனைவி எப்பவும் அவர்தலைமாட்டில் எப்பவுமே பக்கத்திலேயே அவள் உக்காந்திருக்கணும்.
இவ்வளவு நல்ல மனுஷர் ஏன் இப்படில்லாம் கஷ்ட்டப்படணும். ஆண்டவன்மேல எவ்வளவு பக்தி அன்பு வச்சிருந்தார். பின்ன இந்தக்கஷ்ட்டம் ஏன் கொடுத்தான் அந்த ஆண்டவன்?

 நல்ல வேளை அவருக்கு காது சரியாகேட்டுண்டு இருந்தது. ஏதானும்கேட்டால் கண்ண அசைத்து பதில் சொல்வார்.  அவளுக்கு வெளியே போக வேண்டிய வேலைகள் இருந்தால் அவரவளைப்போகவே விடமாட்டார் புடவைத்தலைப்பை பிடிச்சுண்டு போகாதே என்னை விட்டுட்டு ஒங்கும் போகாதேன்னு கண்களாலேயே கெஞ்சுவார். இரவு அவ்ள் முதல் ரூமில்தான் வந்து படுப்பாள் அரைமணிக்கு ஒருதடவைஅலாரம் வச்சுண்டு எழுந்து, எழுந்து அவருக்கு ஏதானும் வேனுமா, தூங்கராரான்னு போய்ப்போய் பாத்துனே இருப்பாள்.தன்னால அவரால திரும்பி படுக்கவும் முடியாது இவள்தான் அவரை திருப்பி படுக்க வக்கனும். குளிப்பாட்டி உடம்பு பூரா பவுடர் தடவி படுக்கையில் படுக்க வக்கனும் ரெண்டு பக்கமும் தலகாணீகளை அண்டைக்கொடுத்து படுக்க வைப்பாள் படுத்தவாரேதான் சாப்பாடு ஊட்டி விடனும்.படுக்கைப்புண்வந்துடக்கூடாதேன்னு பார்த்துப்பார்த்து நல்லாவே கவனித்துக்கொண்டாள். நான் உனக்கு ரொம்ப கஷ்ட்டம் கொடுக்கரேனேன்னு கண்களாலேயே அவளிடம் சொல்வார். அவரின் கண் என்ன பேசும் என்று அவளால் புரிந்து கொள்ளமுடியும்.ஆபீசில் வாலண்டியரி ரிடையர்மெண்ட் கம்பல்சரியா எடுக்க வேண்டிவந்தது. ரிட்டையர் ஆயிட்டா   ஆபீஸ் க்வாட்டர்சில் இருக்க முடியாது. பசங்க இருக்கும் ஊருக்கே இருவரும். வந்து ஊரின் ஒதுக்குப்புறமாக வீடுவாங்கினார்கள் குழந்தைகள் அங்குஇருவரும் தங்கினார்கள். மாதம் ஒருமுறை குழந்தைகள் வந்துபாத்துட்டுப்போவா. தினமும் போன் பண்ணி விசாரிப்பா.

 அப்படித்தான் ஒரு நாள் காலை படுக்கையெல்லாம் க்ளீன்பண்ணீ வீல் சேரில்  உக்காரவைக்கும் போது அவரின் இடதுகால் கட்டை விரலில் கடி எறும்பு கூட்டமா மொச்சுண்டு இருந்தது. ஐயோ பாத்து பாத்து கவனிக்கும் போதே எறும்பு எங்கேந்துவந்ததுன்னு அவ்ள் படுக்கையெல்லாம் உதறி செக்பண்ணி பார்த்தா. வேறு ஒரு இடத்திலும் எறும்பே இல்லை . இவரின் கால் கட்டை விரலில் மட்டுமிருந்தது. ஐயோ இவருக்கு கடிச்சிருக்குமே வலிக்குமேன்னு நினைத்து வேகவேகமாக க்ளீன்பண்ணி அவரைக்குளிப்பாட்டிபடுக்கையில் கொண்டு போய் உக்காத்தி மடியில் அவரின் தலையைசாய்ச்சு பிடிச்சுண்டு முதுகுப்பக்கம் பவுடர்போட்டு சமமா தடவி விடும்போது அவரிடமிருந்து விக்கல்மாதிரி ஒரு மெல்லிசா சத்தம் கேட்டுது. உடம்பும் லேசாக ஒரு குலுக்கல போட்டுது. அவளுக்கு ஒன்னும் புரியல்லே. என்னாச்சுன்னு அவரைப்படுக்கையில் மெதுவாகபடுக்கவைத்து கொஞ்சம் காபி தரவான்னா. அவர் எந்தகணசைவு ம் காட்டாம கண் நிலைகுத்தி இருந்தது. அவளுக்கு திக்குனு ஆச்சு. கையில் பல்ஸ் பார்த்தா. எந்த அசைவுமே இல்லே. மூக்கின் பக்கம் விரல் வச்சுப்பார்த்தா. சுவாசமே இல்லே. ஏதோ விபரீதம்னு புரிஞ்சுண்டா. உடனே டாக்டருக்கு போன் பண்ணி இப்பவே வந்து பாருங்க்ன்னு கேட்டா.டாக்டர் உடனே அவரின் அசிஸ்டெண்டை அனுப்பினார். அவர்வந்து செக் பண்ணிப்பார்த்துட்டு ஆண்டி உயிர் போயி 15- நிமிஷம் ஆரது என்றார். என்னை விட்டு எங்கும் போகாதேன்னு என்னிடம் சொன்னவர் இப்போ என்னை தனியே விட்டுட்டு அவர்மட்டும் போயிட்டார்.
கண்முன்னே ஒருசாவுபாக்க மனது ரொம்பவே திடமாக இருக்கணும்.அதுவும் சொந்தப்புருஷனின் சாவு பார்க்க ரொம்ப தைரியமான மனது இருக்கனும். கணவன் மனைவி இருவரில் ஒருவர்போய் ஒருவர் இருந்தால் மிச்சமிருக்கும் அவர்களின் வாழ்க்கை ஒரு பனிஷ்மெண்ட் வாழ்க்கையாகவே இருக்கும்.


இவளுக்கும் ஒரு செகண்ட் மூச்சே நின்னுடுத்து.என்மடிலேயே கடைசி மூச்சை விட்டார்ன்னு பொங்கி பொங்கி அழுகை வந்தது. கண்ட்ரோல் பண்ணிண்டு பசங்களுக்கெல்லாம் போன் பண்ணி விவரம் சொல்லிட்டுகுடும்ப வாத்யாருக்கும் போன்பண்ணிசொல்லிட்டு அமைதியா அவர்பக்க்ம போயி உக்காந்தா. ஒருமணி நேரம் கழிந்து ஒவ்வொருவராக வந்தார்கள் . அப்புறம் அந்தமனைவி விக்கு அங்க வேலை இல்லை. மூலேல உக்கார வச்சுட்டா. எத்தனை வயசாகிப்போனாலும் , வியாதி வந்து அவஸ்தைப்பட்டு ப்போனாலும் கணவன் மனைவி உறவு என்பது எவ்வளவு புனிதமானது. அந்தப்பிரிவை எந்தப்பெண்ணால்  தாங்கிக்கமுடியும்? அந்த நல்ல மனிதர் என் கணவர். அந்தமனைவி. நானேதான் 43- வருஷ உறவு இல்லைன்னு ஆச்சு. ஒவ்வொரு அக்டோபர் 2-ம்தேதியும் உண்ணா விரதமும், மௌனவிரதமுமிருந்து என் அஞ்சலிகளை அவருக்கு சம்ர்ப்பித்துவருகிரேன் கடந்த10-வருடங்களாக. என்னால் வேர என்ன தான் செய்யமுடியும்?/?
அக்கம்பக்கம் உள்ளவர்கள் துக்கம் விசாரிக்க வந்து போகும் போதுஒருவயதான மராட்டிக்கார அம்மாவும் வந்து பேசிண்டு இருக்கும் போது கடி எறும்பு அவர்கால்களில் மொய்த்தவிபரம் சொன்னாள். மாஜி, இந்தகட்டெறும்பு எமனோட தூதுவர்களாக்கும். யாருவீட்ல இப்படி உடம்பு முடியாம படுக்கையில் ரொம்ப நாளா இருக்காங்களோ அவங்களிடம் எமன் வரும்முன் தன் தூதர்களாக எறும்பை அனுப்பி அந்த வீட்டினருக்கு எச்சரிக்கை அனுப்புவதாக அர்த்தம்.என்று சொன்னா. அது உண்மையோ பொய்யோ கண் எதிரே பார்க்கும் போது நம்க்கு நம்பிக்கை இல்லைனாகூட நம்பித்தான் ஆக வேண்டி இருக்கு.

என்கவலை, வருத்தம் சந்தோஷம் சிரிப்பு எல்லா உணர்வுகளையும் உங்க எல்லார் கூடவும் பகிர்ந்து கொள்வதில் என் மனது லேசாவதுபோல உணர
 முடிகிறது. முதல்லல்லாம் அதாவது பதிவு எழுத வரும் முன்பு எல்லாவற்றையும் மனதுக்குள்ளயே அடக்கி வைத்ததால் தான் ரெண்டு ஹார்ட் அட்டாக்கை  ஒரே நாளில்சந்திக்க வேண்டிவந்ததோன்னு தோனுது. ப்ளாக் எழுதுதி என்மனசை லேசாக்கி படிப்பவர்மனதை பாரமாக்குரேனோன்னும் தோனுது.

	Tweet